Melk
Opactwo Benedyktynów w Melku. Pierwsza zmianka o Melku pochodzi z 831 roku, gdzie figuruje on jako Medilica. W XI w. Leopold II sprowadził benedyktynów zapisując im swoją posiadłość wraz z zamkiem. Następnie mnisi zamienili je w ufortyfikowane opactwo. W późniejszych okresach było wielokrotnie przebudowane. W 1683 roku klasztor został w znacznym stopniu zniszczony podczas najazdu Turków. W 1702 roku rozpoczęto gruntowną przebudowę. Należy tu wspomnieć o opacie Berthold Dietmayr, o wykonawcach Jakobie Prandtauer, Josef Munggenast, Antonio Galli – Bibiena i Johan Michael Rottmayr. To im klasztor zawdzięcza obecny kształt i wygląd z zapierającym dech w piersiach złoceniami i freskami. Jednak prawdziwą perełką jest biblioteka opactwa. W swoich zbiorach posiada 100.000 ręcznie kopiowanych ksiąg i iluminowanych manuskryptów, 2.000 rękopisów i 1.600 inkunabułów starannie oprawionych w skórę i ozdobionych złotem, stojące rzędami na półkach w pokaźnej sali. W latach 1978-2006 przeszedł renowację. W muzeum opactwa znajdują się dwa cenne krucyfiksy, romański z XII w i XIV w z fragmentem krzyża świętego, szaty liturgiczne i atrybuty używane w ceremoniach mszalnych. Na terenie klasztoru znajduje się park z widokiem na okolicę. Na terenie klasztoru wolno wykonywać zdjęcia za wyjątkiem biblioteki.
